เริ่มต้นใหม่รักใสๆของยัยตึ่งโป๊ะ (Love again)

คำโปรย : 

        “คุณ...จำฉันไม่ได้จริงๆเหรอคะ?” เสียงใสเอ่ยถามและมองเข้าไปลึกๆในดวงตาของคนตัวโตกว่าด้วยความรู้สึกเจ็บปวด

     “แล้วคุณมีอะไรดีถึงขนาดผมต้องจดจำคนอย่างคุณด้วยล่ะครับ” ชายหนุ่มตอบกลับมาด้วยสีหน้าเรียบเฉย คนอะไรเกิดมามีหน้าเดียวรึไง

     “เชอะ!...คุณนี่ก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลยนะคะ” ฉันหัวเราะในลำคออย่างสมเพช ไม่ได้สมเพชเขานะ แต่สมเพชตัวเองต่างหากที่ต้องมาฝืนคุยกับคนที่ตัวเองไม่อยากจะเจอและไม่อยากจะคุยด้วย

     “พูดเหมือนกับคุณรู้จักผมดี?” เขาชักสีหน้ากวนๆ แต่ในใจเขาใครจะไปรู้เล่าว่ามันวุ่นวายไปหมด เขาไม่อยากจะคิดเลยว่าเธอคือผู้หญิงคนที่เขาเกลียดในอดีต เขาได้แต่หลอกตัวเองว่าไม่ใช่เธอคนนี้แน่ๆ เพราะเขากำลังจะเปิดใจให้เธอคนนี้อยู่แล้วเชียว

     “นั่นสินะคะ...ฉันจะไปรู้จักคุณดีได้ยังไง เราก็พึ่งเจอกันได้ไม่ถึงเดือนเองนี่เนาะ” ฉันก็ไม่ได้ต้องการรื้อฟื้นความหลัง ถ้าเขาจำมันไม่ได้จริงๆก็ดีต่อตัวฉันที่สุดแล้ว

     ชายหนุ่มแอบปรายตามองร่างเล็กที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาอย่างสงสัย ...ผู้หญิงคนนี้ช่างหน้าคุ้นเหลือเกิน เขาเหมือนจะเคยเห็นแต่จำไม่ได้ ก็อย่างว่า...เธอคงไม่มีจุดเด่นพอที่เขาจะจดจำ! และคงไม่ใช่หญิงสาวในอดีตที่เขาทั้งรักทั้งเกลียดด้วย แม้อย่างไรเขาก็เลือกที่จะโกหกตัวเองต่อไป

     "แต่ฉันจะบอกคุณไว้เหอะ ฉันน่ะไม่อยากกลับมาเจอคนอย่างคุณเลย" ฉันไม่รู้ว่าฉันพูดอะไรผิดตับเขาไป แต่เขาหูผึ่งแล้วยืนเต็มความสูงพลางจเองฉันหนักกว่าเดิม และสายตาคู่นั้นก็น่ากลัวเหลือเกิน

     ชายหนุ่มใจกระตกวูบเมื่อได้ยินเธอพูดในสิ่งที่เขาไม่อยากยอมรับมัน กลับมาเจอกันงั้นหรอ มันทำให้เขาอดใจที่จะมองเธออย่างกล่าวหาไม่ได้ ต้องใช่หล่อนแน่! ผู้หญิงคนนี้คือคนเดียวกันกับผู้หญิงในอดีตที่เขาทั้งรักทั้งเกลียด

     "ทำไม ผมแย่ขนาดนั้น?" เขารีบหันหน้าหนีและหันกลับมาพร้อมกับคิ้วหนาที่ขมวดเข้าหากันอย่างน่ากลัว เขาถามคนตัวเล็ก เขาจ้องหญิงสาวอย่างไม่เข้าใจ ทำไมต้องเป็นเธอ ทั้งๆที่เขาจะเปิดใจให้เธออยู่แล้วเชียว และสิ่งที่เธอแปลกใจคือมีผู้หญิงมากมายต้องการเข้ามาหาเขา ต้องการเจอหน้าเขา ต้องการร่วมเตียงกับเขา แต่ทำไมเธอตรงหน้าถึงพูดในสิ่งที่เขาก็ไม่เคยพบใครจะพูดแบบนี้กับเขามาก่อน

     "ค่ะ คุณเป็นผู้ชายที่แย่ที่ส...อุ๊บ! อื้ออออ~" ชายหนุ่มทนฟังหญิงสาวพูดต่อไม่ไหว เขาเดินเข้าไปหาเธอและดึงหญิงสาวเข้ามาจูบอย่างเกรี้ยวกราด ฉันที่แทบไม่ได้ตั้งตัวเมื่อโดนจู่โจมอย่างคาดไม่ถึงก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจ บวกกับความรู้สึกเดิมในอดีตได้วิ่งแล่นผ่านมาเยือน

     "อื้อออ! อ่อย อัน อะ!!!" ฉันสะบัดความคิดทุกอย่างให้หายไป จะไม่ยอมให้ความรู้สึกเดิมนั้นกลับมาเด็ดขาด ฉันตั้งสติและพยายามทั้งผลักทั้งตีอกแกร่งให้หยุดการกระทำบ้าๆนี่ แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สะทกสะท้านอะไรเลยสักนิด เขากลับทำในสิ่งตรงข้ามกับสิ่งที่ฉันต้องการ เขาทั้งบดและขยี้ปากเล็กอย่างไม่แยแส เขาแค่จะสั่งสอนให้เจ้าหล่อนอย่ามาปากดีกับเขาให้มันมากนัก เขาก็ไม่ใช่พวกจะให้ใครมาว่าอะไรง่ายๆเหมือนกัน และลงโทษหญิงสาวคนที่เขาเกลียดมาตลอดตั้งแต่อดีต

     แต่ทำไม เขากลับ...รู้สึกไม่อยากจะละจูบจากคนตัวเล็กไป เพราะรสจูบของเจ้าหล่อนหวานราวกว่าน้ำผึ้ง

     'ระยำ!!!!! ทำไมหวานแบบนี้วะ'

     ชายหนุ่มได้แต่สบถในใจอย่างบ้าคลั่ง จะเผลอลดความเกรี้ยวกราดลงและกลายเป็นความอ่อนโยนที่กอบกุมความหวานจากปากสวย หญิงสาวพยายามรวบแรงและผลักเขาอีกครั้ง พร้อมกับตบหน้าคนตรงหน้าหมดแรงที่มี

     เพี้ยะ!!!!

     "ไอ้คนบ้า!!!" เมื่อแขนฉันเหวี่ยงไปโดนหน้าเขาจังๆอย่างที่ตั้งใจไว้ ปากที่เป็นอิสระก็ต่อว่าเขาต่อ จนหน้าขาวหล่อหันไปตามแรงตบและตอนนี้มันมีรอยแดงๆเป็นรอยนิ้ว เขาโกรธจัดจนเห็นเส้นเลือดปูดปนบนใบหน้า

     "มากไปแล้วนะ!!! นาเดีย!" เขาหันขวับมามองฉันด้วยความเกรี้ยวกราด

     "คุณมัน... ฮึก! ฮื้ออออ~ๆๆๆ อื้อออออออ~ปล่อยนะ อย่ามาจับฉัน อย่าเข้ามานะ!!!!!!!!!!!!!!"

     "ทำไม กลัว?" เขายังคงเดินเข้ามาหาเขาทีละก้าวๆ และฉันก็เดินห่างไปทีละก้าวๆเช่นกัน

     "ยะ อย่าเข้ามานะ!" เสียงฉันสั่นอย่างเห็นได้ชัด

     "อย่ามาทำเป็นกลัว! ทีเมื่อกี้ยังปากดี ผู้หญิงชั่วๆแบบเธอต้องโดนลงโทษบ้างล่ะ" ชายหนุ่มพูดประชดและรีบเข้าประชิดตัวเธอโดยจับแขนเธอไว้แน่นเพื่อไม่ให้เธอถอยหนีเขาไปไหนได้อีก

     "ปะ ปล่อยนะ" อยู่ๆฉันก็พูดเสียงอ่อนลงอย่างไม่ทราบสาเหตุ เพราะเขาเข้ามาใกล้กันมากไปรึเปล่านะ ฉันกลัวเหลือเกินว่าจะห้ามใจของตัวเองไม่ได้

     ...ห้ามมัน

     ห้ามไม่ให้รักเขาอีกครั้ง...

     ฉันกลัวว่าจะห้ามหัวใจตัวเองไม่ได้

     "หึๆ!" ชายหนุ่มกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างเลือดเย็น เขานะเหรอจะยอมใครง่ายๆ เธอไม่มีทางหนีเขาลอดแล้วล่ะไม่มีหนทางนั้นแน่ในวันนี้

     'คนอย่างเธอ ผู้หญิงชั่วๆอย่างเธอ ต้องโดนคนอย่างฉันลงโทษสะให้หลาบจำ หึ!'  ชายหนุ่มคิดในใจ

     "ฉันไปทำอะไรให้คุณ ทำไมคุณถึงมาว่าฉันด้วย! ทำไมมาหยาบคลายกับฉันด้วยเล่า! คนใจร้าย! ออกไปนะ" ฉันพยายามแกะมือปลาหมึกยักษ์ออกแต่มันยิ่งติดแน่นกว่าเดิม

     "อย่ามาทำเป็นใสซื่อ!!! ในอดีตเธอทำฉันไว้แสบนักนะ!" ออสตินผลักฉันลงไปนอนกับโซฟาตัวใหญ่และตามมาคร่อมร่างฉันไว้กันหนี กลายเป็นว่าฉันอยู่ใต้ร่างเขางั้นหรอ∑(￣□￣;)!? ฉันพยายามดิ้นรนหาทางหนีเพราะสถานการณ์มันเริ่มไม่ชอบมาพากลเสียแล้ว ไอ้บ้านี่เป็นอะไรของมันฟร้า!!!

     "ปล่อยนะ! ฉันไปทำอะไรให้คุณนักหนา! ฉัน... อื้ออออ!" คำพูดต่างๆถูกกลืนลงคอเมื่อปากถูกอีกปากปิดลงอย่างโหดเหี้ยม

     "อืมส์~" ออสตินครางในลำคออย่างพอใจไม่อยากจะละจากปากของเธอไปไหนเลย มันช่างหวานติดใจเขาเหลือเกิน เขาเริ่มนุ่มนวนขึ้นมาบ้าง แต่คราคิดถึงอดีตที่เธอทำไว้กับเขา เขากลับอภัยให้ไม่ได้!!!

     เขาจะต้องสั่งสอนเธอให้รู้ถึงความเจ็บปวดที่เขาได้รับ!!!

     "จำไว้! เธอต้องเจ็บกว่าฉันร้อยเท่า!!!"

     "ฉันไปทำอะไรให้คุณ ฮึก! ฮืออออๆๆ~ ทำไมต้องทำแบบนี้กัยฉัน!"

     "มันยังน้อยไปกับสิ่งที่เธอทำไว้กับฉัน ยัยผู้หญิงชั่ว!"

     จึก!!! เหมือนมีมีดล่องหนถูกปามาแทงหัวใจของฉันนับพันเล่ม เจ็บเหลือเกิน ฮือออๆ~ ฉันไม่เห็นจำได้เลย ฮึกๆ! ฮือๆ ว่าทำอะไรไว้ อะไรที่ทำให้เขาโกรธและเกลียดฉันขนาดนี้ ฮือออๆ(╥﹏╥)

###แนะนำตัวละคร###

ออสติน

          สูง184 ซม. อายุ25ปี ชายหนุ่มผิวสีขาว นัยน์ตาสีดำเข้ม ผมสีน้ำตาลเข้มน่าหลงใหล ใบหน้าหล่อเหลาชวนจับจ้อง แต่เป็นคนไม่ชอบยิ้ม ชอบทำหน้านิ่ง ตัดสินใจด้วยเหตุผลเสมอๆ ไม่แคร์สายตาใครจะคิดยังไง มีความหมั้นใจในตัวเองสูง

โลเวล

     อายุ25ปี สูง 179 ซม. ชายหนุ่มที่มีรอยยิ้มเป็นเอกลักษณ์ มีเสน่ห์ดึงดูดอย่างเหลือเชื่อ ทุกคนต่างหลงรักเขาไม่ว่าสาวน้อยสาวใหญ่

นาเดีย

     สูง152 ซม. อายุ23ปี หญิงสาวผิวสีขาวใส เผยความสดใสกับนัยน์ตาคู่สวยสีดำ ผมยาวสลวย น่าตาไม่สวยแต่โคตรน่ารัก นิสัยบ๊องๆแถมยังซุ่มซ่าม นิสัยซื่อๆแต่บางทีก็เหมือนโง่ความสามารถพิเศษคือหัวเราะได้ทั้งวัน (บ้าล่ะ!) และกินได้ทุกอย่างที่ขวางหน้า แต่สิ่งเหล่านั้นกลับไม่ใช่ความจริงเลย เธอสร้างภาพพวกนั้นเพื่อปิดบังตัวตนที่แท้จริงของเธอ...

เซล่า

     อายุ23ปี สูง 169 ซม. นิสัยเป็นตัวเองสุดๆไม่แคร์สายตาใคร หน้าตาน่ารักและสวยเวอร์ตามสไตล์ของเธอ (ที่ไม่มีใครบังอาจเหมือน)

โอดิน

     สูง183ซม. อายุ25ปี เจ้าของเสียงที่ไพเราะ เสียงของเขามีเสน่ห์น่าหลงใหล รวมทั้งหน้าตาของเขาด้วย 

คาริส

     สูง162ซม. อายุ17ปี เป็นน้องสาวคนเดียวของนาเดีย นิสัยดื้อรั้น แต่ตั้งใจเรียนและเรียนเก่งด้วย เธอหวังว่าสักวันจะดูแลพี่สาวให้ได้

ริกเกอร์

            สูง 185 ซม. อายุ 23 ปี เกิดมาในวงการมาเฟีย ต้องเป็นคนเข้มแข็งไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เป็นคนหัวดื้อ แต่กระทำการใดเขาย่อมคิดถึงผลที่ตามมาอยู่แล้ว เป็นคนแข็งแกร่ง เฉยชา  และในใจของเขาก็เต็มไปด้วยความว่างเปล่า

    

เจมิ

สูง172 ซม. อายุ25ปี เริ๊ด! เชิ๊ด! สวย! เซ็กซี่!  เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์มีความเพอร์แฟค ชายทุกคนล้วนอยากจับจองเป็นเจ้าของ เธอเป็นคนมีความเชื่อมั่นในตัวเองสูง 

#######################################################################################################

     สวัสดีค่ะ นักอ่านที่น่ารักทุกค้นนนนนนนนนนนน วันนี้เป็นวันดีมีเรื่องดีๆจะมาบอกกกกกก ซึ่งนั่นก็คือ... คือ.... คือ.....  อ่ะไม่เล่นดีกว่า รู้สึกเหมือนเล่นอยู่คนเดียว ^^  

     นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของไรท์ล่ะนะค้าาา^O^! นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมีบางส่วนที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตของไรท์เอง คือไรท์แอบชอบรุ่นพี่ ก็เลยให้นางเอกมาเจอเรื่องแบบไรท์เจอบ้าง ฮือออๆTOT (ยัยแม่มดT^T!!! ---> นาเดีย) แต่เรื่องของไรท์ก็ไม่ได้เศร้าไปสะหมดหรอกนะ  บางทีนางเอกอาจจะขอบคุณไรท์ตอนจบก็ได้ ที่ส่งพระเอกหล่อ! ขาว! พ่อรวย! ขรึม! ใจร้าย! โหด!  เกินคน! (ที่พูดมานี่คือคนใช่มั้ย-_-? ---> ออสติน) เอาล่ะๆๆ อยากรู้แล้วใช่มั้ยล่ะว่าควมรักระหว่างหญิงสาวผู้อ่อนแอต่อความรักกับชายหนุ่มผู้ไม่เคยให้ความสำคัญต่อความรัก เรื่องของพวกเขาจะเป็นยังไง ไรท์ขอฝากติดตามด้วยนะค้าาาาาา^O^!

J'junbifairy

สามารถติดตามไรท์ได้ที่นี่เลย

 https://my.dek-d.com/kolf0804/writer/

https://www.facebook.com/wiriyakorn0804/?ref=bookmarks

#######################################################################################################

?STAR